نقد و بررسی بازی My Hero One’s Justice 2
آکادمی نه چندان قهرمانانه
"به قلم رضا مدرسی"
این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیسگیم نوشته شده است.
معمولاً بازیهایی که با اقتباس از انیمه ساخته شدهاند، نتوانستهاند به خوبی و موفقیت خود انیمه برسند. با نگاهی به پیشینهی Bandai Namco در سالیان اخیر میبینیم که این کمپانی ژاپنی به دنبال سنت شکنی است و میخواهد عنوانی درخور و آبرومند از انیمههای محبوب ارائه دهد، اما مطمئنا My Hero One's Justice 2 آن چیزی نیست که توانسته باشد Namco را به آرزوهایش برساند.
My Hero One's Justice عنوانی در سبک مبارزهای است که با روایت داستان قهرمانان نوجوان دبیرستان U.A. بازیکنان را در منجلابی از قصههای نامظم و بسیار سطحی قرار میدهد. بدون شک بزرگترین نقطهی ضعف بازی که در همان لحظات ابتدایی نمود پیدا میکند، داستان بازی است؛ چراکه همان کلیشهی همیشگی و تکراری انیمه را در پیش میگیرد. اما نکتهی حائز اهمیت اینجاست که انیمهی My Hero Academia گرچه داستانی قابل پیش بینی داشت، اما با شخصیت پردازی و روایتی زیبا و عمیق تبدیل به محصولی قابل احترام میشد. اما My Hero One's Justice 2 بدون هیچگونه نوآوری و خلاقیت، تنها به اقتباسی ضعیف از انیمه بسنده میکند. شما در طی مراحل مختلف بازی باید کنترل شخصیتهای گوناگونی را برعهده بگیرید و داستان منحصربهفرد آنان را تجربه کنید. هر یک از مأموریتها شامل ۲ بخش اصلی و فرعی هستند که پس از به پایان رساندن بخش اصلی، میتوانید همان مرحله را از نگاه کاراکتری متفاوت و با نگرشی دیگر تجربه کنید. متأسفانه چنین پتانسیل و ایدهی خوبی که در بازی کاشته شده، به بدترین شیوهی ممکن به کاربر تحویل داده میشود و شاهد داستانی نامنظم و شلخته هستیم؛ بطوری که یافتن ارتباطات منطقی میان مراحل مختلف بازی کاری دشوار است. البته امکان بازی کردن در نقش تبهکارها لذت خود را دارد و کمی از خسته کننده بودن بخش داستانی میکاهد. لیکن با اینهمه، باز هم کیفیت کار افزایش چندانی نمییابد و در حدود ۵ ساعت بازی میتوانید Story Mode بازی را به انتها برسانید.
بازی از بخشهای مختلفی تشکیل شده است که Missions یکی از آنها است. شما در این قسمت از بازی با انتخاب قهرمانهای مدنظرتان باید به گشت و مراقبت از شهر بپردازید، یا لااقل این چیزی است که قبل از ورود به Missions به شما گفته میشود! بازی در ابتدا با ارائهی توضیحاتی راجع به Missions مدعی میشود که قهرمانها باید برای ایجاد امنیت در شهر باید به مراقبت و گشت زنی مشغول شوند و در اثنای این کار، هر زمان که تبهکاری به یکی از مناطق حمله کرد شما میتوانید با استفاده از نقشه بازی به همان منطقه رفته و امنیت را بازگردانید. پس از خواندن این توضیحات با خود گمان کردم که قرار است نقشهای در کار باشد و با استفاده از آن بتوانم با یافتن راههای مختلف از خیابانهای شهر عبور کرده و به منطقهی قرمز برسم، اما پس از دیدن نتیجهی نهایی کاملاً شوکه شده بودم: نقشهی بازی تنها قسمت دیگری از Menu بود و به اصطلاح حرکت از نقطهای به نقطهی دیگر نیز تنها با زدن چند دکمه به پایان میرسید.
Missions با داشتن تعداد بسیار زیادی از مأموریتهای مختلف و داستانهای کوتاه، عملاً یکی از بخشهای ناکارآمد بازی است که جز برای باز کردن لباسها و تجهیزات مختلف برای کاراکترهای مورد علاقهتان لذت دیگری ندارد. سطح دشواری این بخش نیز تا اواسط آن به حدی آسان است که نیازی به یاد گرفتن کامبوها ندارید و با چندین حرکت پیش پا افتاده میتوانید حریف را شکست دهید.
حال که از صحبت از کامبوهای بازی شد، بد نیست که سری هم به سیستم مبارزات بازی بزنیم. مبارزات در My Hero One's Justice 2 به هیچ عنوان چالش برانگیز نیستند و حتی در تنها بخش بازی که به کاربر اجازهی انتخاب سطح دشواری داده میشود (بخش مبارزات آزاد)، باز هم نمیتوان به درجه سختی اعتماد کرد و در کسری از ثانیه و با فشردن چند دکمه مبارزه به پایان میرسد. البته از گفتن این نکته نیز نباید غافل شد که مبارزات بازی بسیار روان و ساده هستند، به گونهای که اگر در بازیهای سبک فایتینگ ماهر نباشید و تنها به لذت بردن از کتک زدن دشمنان فکر میکنید، میتوانید با My Hero One's Justice 2 چند ساعتی خود را سرگرم نگه دارید. یکی دیگر از نکات مثبت بازی در طول مبارزات زمانی هویدا میشود که کاراکترها به نبرد در هوا مشغول میشوند! جنگیدن با دشمنان زمانی که بر روی هوا معلق ماندهاید لذتی بسیار جالب و منحصر بفرد دارد که اکثر اوقات دلتان میخواهد به همین شیوه مبارزه را ادامه دهید.
به دلیل محبوبیت فراگیر انیمهی My Hero Academia در سرتاسر جهان مطمئنا انتظار حضور مشتاقانِ این بازی در سرورهای آنلاین برای من زیاد بود، اما با توجه به ایرادات بسیارِ My Hero One’s Justice 2 حتی دوستداران سریال نیز حاضر به شرکت در بخش آنلاین نبودهاند. البته سرورهای بازی به خودی خود دارای مشکل نیستند و اگر بازیکنی به طورتان بخورد میتوانید برای دقایقی از معدود بخهای امیدوارکنندهی بازی لذت ببرید.
اما همین اندک لذت حضور در میدان مبارزه با جلوههای بصری بسیار ضعیف و مبتدیانه از بین میرود؛ به گونهای که در خلال مبارزات وقتی دیوار یا سقف نابود میشوند با صحنهای همانند قطعه قطعه شدنِ تکههای نان به شکل مساوی مواجه میشوید! اگرچه گرافیک انیمهای، اتمسفر بازی را شبیه به خود سریال میسازد اما انیمیشنها و ایرادات بصری در بازی بیداد کرده و به تجربهی بازی لطمهی زیادی وارد میکنند.
اما جایی که میتوان آن را قمار سازندگان بازی در My Hero One's Justice 2 دانست، نبود بالانس و تعادل درمیان شخصیتهاست؛ به گونهای که اگر شما Midoriya را در مقابل Mineta قرار دهید، بدون تردید میتوان گفت که پیروز این نبرد میدوریا خواهد بود. بازی در این بخش با وفادار ماندن به انیمه، قدرت هر یک از کاراکترها را همانگونه طراحی کرده که در سریال شاهد آن بودیم و از این جهت میتوان ریسک بزرگی که سازنده به جان خریده را ستود. اما کاش بالانس نبودن در همین محدوده حفظ میشد و به بقیهی اجزای بازی سرایت نمیکرد. متأسفانه نبود تعادل در تمامی لحظات بازی دیده میشود و همیشه سایهی "تبعیض" درمیان کاراکترها بالای سرتان خواهد بود. چه در بخش مبارزات آزاد، چه داستان اصلی و چه دیگر بخشها، همیشه وزنهی ترازو به سمت یکی از طرفین سنگین شده و نمیتوانید لذت کافی از مبارزات ببرید.
My Hero One’s Justice 2 در حوزهی صداگذاری چندان بد عمل نکرده و استفاده از صداپیشگان خود انیمهی اصلی از نقاط قابل توجهی است که مطمئناً به خودی خود یادآور لحظات شیرینِ سریال میباشند. اما متأسفانه نبود دوبلهی انگلیسی باعث افت کیفیتِ تجربهی بازیکن میشود و این مسئله زمانی نمود پیدا میکند که شما در حین مبارزه با یکی از دشمنان در بخش اصلی بازی هستید و کاراکترها شروع به صحبت میکنند، اینجا دقیقا مثال بارز یک چشم به زمین و یک چشم به هواست! شما نمیدانید که کاراکترها چه میگویند و برای فهمیدن صحبتهایشان باید به زیرنویسِ بازی چشم بدوزید اما از طرف دیگر باید مراقب باشید که دشمن ناگهان به شما حمله نکند و پیروزی را از کف ندهید. موسیقیهای استفاده شده در بازی نیز بقدری تکراری و کم رمق هستند که حس و حال مبارزه در نقش یک قهرمانِ ناجی مردم و حافظ جهان به شما دست نمیدهد و پس از لحظاتی حتی احتمال دارد که وجود موسیقی را از یاد ببرید.
اما همهی این مطالبی که تاکنون گفته شدند مربوط به ۴ یا ۵ ساعت اول تجربهی شما از My Hero One's Justice 2 میشود! پس از گذشت چند ساعت از تجربهی بازی، MHOJ 2 هیچ چیز جدید و متنوعی برای سرگرم نگه داشتن بازیکن ندارد و فقط به تعداد زیادی از مبارزات بیهدف و آبکی اکتفا میکند. متأسفانه پتانسیل موجود در بخش Arcade (که بهترین بخش در تمام بازی است) نیز با همین معجون تکراری بودن قاطی شده است. پس از موفقیت در این بخش با یکی از کاراکترها، دیگر هیچ میلی به تجربهی دوبارهیArcade نخواهید داشت و همانند دیگر بخشها، پروندهی بازی را خواهید بست. این فرمول تکراری بودن بازی نه فقط در مبارزات، بلکه در داستان نیز موج میزند؛ تا جایی که شما بیش از ۶ بار با یک شخصیت مبارزه میکنید و هر بار که او را شکست دادید، یکی از کاتسینهای به شدت مسخره—که در تلاش برای القای محیطی کامیک بوکی است—به نمایش درآمده و رقیب شما را نشان میدهد که باز هم زنده شده و شما را به مبارزه میطلبد!
بازبینی تصویری:
کاراکترهای قابل بازی زیاد هستند اما اکثر آنها به دلیل عدم وجود تعادل ناکارآمد خواهند بود
ایرادات گرافیکی اینچنین در بازی مکرراً دیده میشوند (اینجا فضا نیست!)
بخش Arcade بهترین لحظات تجربهی بازی را رقم میزنند
برای شخصی سازی کاراکترها دستتان باز است
تکراری بودن بازی در مراحل آخر (بخش قهرمانان) به اوج خود میرسد
نکات مثبت:
مبارزات ساده و روان
بخش Arcade
نکات منفی:
تکراری شدن بازی در همهی ابعاد
داستان آبکی و کلیشهای
نبود بالانس و تعادل در تمام بخشهای بازی
جلوههای بصری و انیمیشنهای به شدت ضعیف
کاتسینهای وحشتناک که لطمهی بزرگی به روایت داستان وارد میکنند
سخن آخر: باید دانست که My Hero One's Justice نه تنها در مقام یک بازی فایتینگ خوب عمل نمیکند، بلکه به مذاق هواداران دوآتشهی انیمه نیز خوش نخواهد آمد. پس از چند ساعت کلنجار رفتن با کاراکترهای مورد علاقهتان و مبارزه در قالب آنها بازی عملاً چیزی برای ارائه ندارد و همانند لوپی تکراری و بیانتها دور خودش میچرخد. بازی از شما هم میخواهد که در این چرخش بیمعنی همراهش باشید که مطمئناً موفق به این کار نمیشود.
Verdict
One should know that My Hero One's Justice does not perform well as a fighting game, but it also does not satisfy even fans of MHA. after a few hours of fighting with your favorite characters and fighting in their form, the game has virtually nothing to offer. like a repetitive loophole he turns around and asks you to join him in this meaningless rotation, which he certainly won't be able to do
Final Score: 5.5 out of 10