مقایسه عفونت‌های موجود در Resident Evil و The Last of Us

عنوان‌های The Last of Us و Resident Evil دو بازی هستند که به‌طور مشابه کنجکاوی زیادی را در بین طرفدارانشان ایجاد می‌کنند که نحوه برخورد جامعه با تهدیدات عفونی و چگونگی بروز چنین عفونت‌هایی در چنین محیط‌هایی را بیان ‌می‌کند. هر یک از آنها داستان‌های خود را در ایجاد موجودات ترسناک ارائه می‌دهند که البته برخی از ویژگی‌های مشابه را دارند اما در جلوه‌های داستانی خود دنیاهایی جدا از هم هستند.

در حالی که T-Virus در سری Resident Evil می‌تواند به طور متوسط ​​در چند ساعت میزبان را آلوده کند و آنها را به زامبی های بی‌فکر و گرسنه تبدیل کند، اولین مرحله از تبدیل یک میزبان از طریق Cordacyeps (سرچُماقی‌ها: نوعی از قارچ‌های کیسه‌ای هستند، که زندگی انگلی دارند) در The Last of Us چندین روز طول می‌کشد. دومی همچنین هویت سابق میزبان را در تصرف مغز خود از بین می‌برد، اما آن‌ها را تبدیل به تهدید می‌کند تا زامبی. Cordacyeps مراحل بیشتری نسبت به T-Virus در تبدیل یک انسان زنده دارد، تا جایی که در بعضی مواقع ممکن است یک سال هم طول بکشد تا کسی از مرحله اول به مرحله بعدی بیماری منتقل شود.

تشابه دشمنان Resident Evil و The Last of Us

مرحله دوم Cordacyeps مرحله Stalker است که در آن مغز توسط قارچ به طور کامل تصاحب می‌شود. در مرحله اول هنوز توانایی‌های ذهنی مانند دیدن را دارند و قارچ بصورت کامل بر چشم و بینایی تاثیر نگذاشته است. از طرف دیگر زامبی‌های متحرک، آهسته توسط T-Virus به روش‌هایی تکامل می‌یابند که به یک میزبان مرده امکان فعالیت و توانایی ذهنی مشابه Cordacyeps Runner یا Stalker را می‌دهد، بعد‌ها با به‌وجود آمدن C-Virus در Resident Evil 6 یا انگل های Las Plagas در Resident Evil 5 نزدیکترین شباهت بین این دو بیماری بوجود آمد.

عامل C-Virus در هنگام تزریق به جریان خون میزبان، امکان حفظ اطلاعات و حتی استفاده از آن فرد به عنوان سلاح را فراهم می‌آورد. برخلاف قارچ Cordacyeps، افراد آلوده به ویروس C تا حدی از خود و هویت قبلی خود آگاه هستند و به ایدئولوژی کلی یا اهداف سازمانی متعلق به آنها یا دستورالعمل‌هایی که به آنها داده شده ایمان دارند. در مورد Resident Evil 6، هدف Neo-Umbrella تسلط بر کل جهان بود.

انگل‌های Las Plagas در Resident Evil 5 احتمالاً بیشتر شبیه مرحله اول و دوم قارچ Cordacyeps در The Last of Us هستند، حتی بیشتر از انگل‌های Las Plagas در Resident Evil 4. چون در Resident Evil 4 انگل مشابه با C-Virus در رزیدنت اویل 6 عمل می‌کرد، شخص باید ناخواسته تسلیم اثرات، تحول و اهداف انگل Las Plagas و یک رهبر شود و احتمالاً آنها تا حدودی نسبت به خود سابقشان، خود آگاهی داشتند.

در Resident Evil 5، انگل‌های جدید Las Plagas که توسط Tricell به وجود آمده‌اند، به شکلی عمل می‌کند که میزبان ناخواسته تسلیم دستورهای یک میزبان خاص خواهد شد و این نشان می‌دهد که آنها به احتمال زیاد هیچ آگاهی از خود سابق ندارند. علاوه بر قرار گرفتن در معرض میزبان خاص، انگل‌های Las Plagas در Resident Evil 5 بیشترین شباهت را با رایج‌ترین نوع دشمنان در The Last of Us در مراحل اول و دوم دارند.

مشهورترین دشمن در The Last of Us شاید Clicker است که سومین مرحله از عفونت قارچی Cordacyeps است. در این مرحله، عفونت قارچی یک نوع زره را برای میزبانان خود فراهم می‌کند و حواس آنها از توانایی دیدن خارج و به توانایی دریافت امواج صوتی تبدیل می‌شود. میزبان‌ها می‌توانند چند سال در این مرحله بمانند و این بدان معنی است که The Last of Us 2 ممکن است تعداد بیشتری از آنها را داشته باشد، زیرا سالهای بیشتری از جریان آلودگی آن‌ها می گذرد.

در دنیای ویروس شناسی Resident Evil، دشمنان معدودی وجود دارند که شبیه میزبان قارچ Cordacyeps در مرحله سوم از عفونت باشند، به جز موارد موجود در Resident Evil: Revelations، که به ویروس T-Abyss آلوده هستند. ویروس T-Abyss با تلفیق T-Virus با یک نوع ماهی که در اعماق دریا می‌زیسته و معروف به Abyss است، ایجاد شده است. این ویروس به ماهی اجازه می‌دهد تا از فشار شدید آب در اعماق دریاها در امان بماند.

در برخی از انسانهای آلوده به ویروس T-Abyss در Resident Evil Revelations مرجان‌هایی روی بدن آن‌‌ها ایجاد می‌شود که به میزان زیادی به مصرف مایعات متکی می‌شوند و این عامل باعث بوجود آمدن لایه‌ای از لجن در آن‌ها میشود که بدن آن‌ها را به طور خاصی چالاک و انعطاف‌پذیر می‌سازد. آنها معمولا مهمات بیشتری را برای کشتن نسبت به یک زامبی معمولی می‌گیرند. همچنین، در آنها هیچ چشمی دیده نمی‌شود (البته رسما تایید نشده) و این نشان می‌دهد که آنها ممکن است با استفاده از حواس دیگری به جز دید، مانند مرحله سوم Cordacyeps حرکت کنند. مرحله چهارم میزبانان آلوده به قارچ Cordacyeps مرحله Bloater است. در این مرحله، آنها به طور کامل در زره‌های قارچی پوشانده شده‌اند و دقیقاً مانند مرحله سوم، از صوت برای حرکت و شکار استفاده می کنند.

در این مرحله، تنها دشمنان Resident Evil که به این موجودات شباهت دارند، باس‌هایی هستند که توسط زیرمجموعه‌ها با اهداف خاص ایجاد شده اند و اغلب دارای نوعی محافظ بیولوژیکی بر روی بدن خود هستند که باعث می‌شود آنها دقیقا مشابه با مرحله‌ی چهارم میزبانان آلوده به قارچ Cordacyeps، کشتنشان نیز سخت شود. با این حال، حتی دشمنان سر سخت‌تر Resident Evil بیشتر به ویژگی‌های ترمیم‌کننده خود وابستگی دارند تا محافظ روکش مانند سفت و سخت مشابه‌ی Bloater. به عنوان مثال، افراد آلوده به ویروس G ممکن است آسیب‌پذیری در بافت‌های خود نشان دهند، اما با قدرت تسریع در بازسازی توده بیولوژیکی خود این مسیله را جبران می‌کنند. این مورد در بسیاری از باس‌های Resident Evil صدق می‌کند.

اگرچه مرحله پنجم مشخصی از قارچ Cordacyeps وجود ندارد، اما دشمن جدیدی وجود دارد که با نام The Shambler در The Last of Us 2 شناخته می‌شود. به نظر می‌رسد که ممکن است جهش متفاوتی شبیه به Bloater باشد. در کل، در هر دو سری The Last of Us و Resident Evil انواع مختلفی از دشمنان وجود دارند، اولی از طریق یک دوره طولانی تکامل که سال‌ها طول می‌کشد، تنوع یافته‌است. انواع دشمنان Resident Evil نیز، ناشی از گونه‌های کاملا متفاوت از ویروس‌های ساخت بشر، قارچ یا انگل‌های مختلف هستند و خیلی سریع‌تر یا در عرض چند ساعت تاثیر می‌گذارند.

در هر صورت شکست جامعه، در هر دو مورد The Last of Us و Resident Evil بسیار شبیه هم هستند، اولین مرحله از قارچ Cordacyeps، مردم را دیوانه می‌کند و آن‌ها را به تهدید خصمانه نسبت به دیگران تبدیل می‌کند و با توجه به بازه زمانی سریع مرحله اول قارچ Cordacyeps و تبدیل T-Virus، تخریب جامعه می‌تواند به سرعت از یک روند آرام و به هرج و مرج وحشتناکی تبدیل شود.

به احتمال زیاد باید منتظر بمانیم و نسخه Resident Evil 3 Remake از حادثه Raccoon City را کاملاً مشاهده کنیم که چگونه در مقابل عفونت T-Virus تسلیم می‌شود، اما به نظر می‌رسد که تجزیه جامعه Raccoon City در نسخه‌ی Resident Evil با سرعت کمتری نسبت به The Last of Us انجام می‌شود، در نسخه‌ی The Last of Us تقریباً بلافاصله و بدون هشدار این سرایت انجام می‌شود. در حالی که بین مرحله اول قارچ Cordacyeps و تحولات T-Virus شباهت وجود دارد، ولی به نظر می‌رسد که توسعه‌دهندگان این دو عنوان دو دیدگاه متفاوت برای میزان یا سرعت بخش عفونت در جامعه داشته باشند.

این سرعت بخش شدن آلودگی در The Last of Us ممکن است به این دلیل باشد که افراد بیشتری به طور هم زمان به هاگ‌های هوایی موجود در قارچ Cordacyep آلوده شدند، در مورد Resident Evil، فقط تعداد معدودی از افراد در مرحله اولیه در معرض T-Virus در Raccoon City قرار گرفتند، بعد از هرج و مرجی که ایجاد شد، شهر در قرنطینه قرار گرفت و طی چند روز با انتقال از شخصی به شخص دیگر به آلودگی کامل رسید.

سایر ویروس‌های Resident Evil، مانند C-Virus در Resident Evil 6 به‌خاطر ماهیت غبار هوایی خود، می‌توانند بلافاصله آشوب را به جان یک شهر بیاندازند، اما از آنجا که با گاز گرفتن دیگران نیز گسترش نمی‌یابد، یک تهدید کنترل پذیرتر محسوب می‌شود. شیوه‌های مختلف انتشار عفونت و تجزیه جامعه در Resident Evil و The Last of Us، هر دو دیدگاه فرضی را در مورد چگونگی آینده‌ی جامعه انسانی در صورت وجود چنین موجودات عفونی ارائه می‌دهند.

این دو عنوان، نمونه‌های مختلفی را در موارد مشابه از حوادث عفونی ارایه می‌کنند. The Last of Us جهان پسا‌آخرالزمانی را نشان می‌دهد که خارج از کنترل ما است، در حالی که Resident Evil از سلاح های زیستی استفاده می‌کند که توسط انسان‌ها ساخته شده است.

در پایان یاد‌اوری کنیم که عنوان Resident Evil 3 قرار است در تاریخ 3 آوریل 2020 (15فروردین99) برای رایانه‌های‌شخصی، PlayStation 4 و Xbox One منتشر شود. همچنین عنوان The Last of Us Part II نیز در تاریخ 29 می 2020 (9 خرداد 99) بصورت انحصاری برای PlayStation‌4 منتشر می‌شود.