سریال Nine Perfect Strangers در مورد درد صحبت می کند اما احساسی دارد که شبیه فیلم های اسلشر نیست.
سریال Nine Perfect Strangers یا «نه غریبه کامل» درامی روانشناختی و رازآلود است که براساس رمانی به همین نام ساخته شده و بازی نیکول کیدمن نقش شخصیت اصلی را درآن بازی می‌کند .این اثر سعی به نفوذ در روح و روان انسان دارد.
این مینی سریال ۱۶ قسمتی درباره هفت دوست خانوادگی (سه زوج و یک تازه جدا شده) برای شام دور هم جمع شده و دست به بازی دیوانه‌واری می‌زنند. آن‌ها در دفاع از اینکه هیچ چیز برای مخفی کردن از همسران و دوستان خود ندارند، قبول می‌کنند که در طول شام، تلفن‌های همراه خود را روی میز بگذارند و هر تماس دریافتی، پیام و ایمیل را برای سایر افراد علنی کنند. ناگفته پیدا است که با درامی پرفرازونشیب، پر از شیطنت، سوءتفاهم‌های خنده‌دار و حقیقت‌های تلخ رو به رو خواهیم بود.
علیرغم اینکه توضیحات ارائه شده در مورد سریال نشان می دهد با یک سریال ظاهراً ترسناک مواجه هستیم، جاناتان لوین، کارگردان سریال، می گوید که این سریال ژانری متفاوت دارد: «من به شکل جدی در مورد ژانرهای تریلر و وحشت فکر کردم. اما در نهایت اگر چه با این ژانرها بازی می کنیم اما داستان سریال در مورد این شخصیت ها و نوعی احساس همدردی با آن ها و شیفته آن ها شدن است. ما با انتظارات مخاطبان بازی کرده و از ژانر به عنوان ابزاری برای روایت داستان و جذاب نگه داشتن آن استفاده کردیم».
همه‌ی موقعیت‌هایی که شخصیت‌های این نمایش در آن قرار گرفته‌اند، تجربیاتی نزدیک به خاطرات انسان‌ها در دنیای واقعی هستند چیزهایی که همه‌ی ما ممکن است زمانی آن‌ها را از سر گذرانده باشیم یا به‌زودی با آن‌ها برخورد کنیم. قصه‌ی آن‌ها چیزی فراتر از داستان‌های واقعی ندارد و همه‌اش درد و رنجی است که با ما آشناست. کارگردان سعی بسیاری برای همذات پنداری مخاطب با این غریبه‌ها می‌کند و برای همین ضعف‌های این سریال ممکن است کمتر به چشم بیاید و بیننده را آزار دهد، چراکه سازندگان احساسات شما را نشانه گرفته‌اند.
این سریال توانسته نمره۷ از ۱۰ را در IMDB کسب کند.