اخیرا با توجه به بحث‌هایی که در خود سایت پردیس‌گیم در پایین هر مطلب مربوط به PS یا Xbox دیدم دلیلی برای بررسی این موضوع که به جز سپری کردن اوقاتمان چه چیز بیشتری از یک کنسول باید بخواهیم که اینگونه از هر کدام از این کنسول‌ها یا PC دفاع می‌کنیم. اساسا از لحاظ تکنیکی نمی‌توان PC را کنسول بازی نامید یا اگر PC را نیز کنسول بازی در نظر بگیریم تیر خلاص را به سایر کنسول‌ها زدیم. ولی سوال اصلی اینجاست که همه ما دقیقا از طرفداری چه چیزی به دست می‌آوریم؟
چندی پیش دلایل موفقیت کمپانی اپل (Apple) را بررسی می‌کردم جدای بحث امنیت و سیستم عامل و برخی از محتوای انحصاری نکته‌ای نظرم را جلب کرد و آن بودن نام آشنای "جانی آیو" در طراحی اکثر محصولات موفق این کمپانی را دیدم. یافتن نام طراحان فیزیکی دو کمپانی سونی و مایکروسافت با خواننده و پس از یافتن نام طراحان دلیل شکست نسبی PS3 در مقابله با X360 و همینطور برتری PS4 نسبت به Xone را تا حدودی در می‌یابید. اگر محصولات سونی (Sony) و مایکروسافت (Microsoft) را در حوزه اسطوره شناسی در طراحی دنبال کنید شاهد تقلیدی نا محسوس از سوی کمپانی سونی در طراحی محصولاتش از اپل خواهید شد. PS4 و PS2 شما را یاد کدام اِلِمان می‌اندازند؟ و همینطور ساپورت خوب مایکروسافت از گیمر و پشتیبانی آن به شما حس ارزشمندی یا اطمینان نمی‌دهد؟
اما سوال اینجاست که تنها طراحی است که فروش یک محصول را تضمین می‌کند؟ نگاهی به اِلِمان بقا برای شرکت سونی نشان می‌دهد که تمامی برنامه آنها برروی نسل حاضر لازمه بقای آنها بوده است. نمی‌توان از این موضوع صرف نظر کرد که اگر PS4 شکست می‌خورد باید با شرکت سونی خداحافظی می‌کردیم و شکست نسبی که مایکروسافت در نسل حاضر تجربه کرد شبیه شکست نسل قبل سونی بود و خود شرکت سونی نیز در باد فروش PS2 خوابیده بود و تا حدودی مغلوب X360 شد.
از طرفی نگاهی به نوع بازیهای انحصاری هر دو شرکت هم تا حدودی دلایل این تفاوت سلیقه را مشخص می‌کند. طبیعی است که شرکت مایکروسافت با توجه به سیاست‌های کلان خود در بحث آینده پژوهی عناوین انحصاری خود مانند Halo و Gears Of War را در این حوزه تولید کند و سونی با قماری از پیش برنده سراغ اسطوره‌های تاریخی برود. اصولا ذهن انسان به کنکاش گذشته علاقه دارد و به شدت در یک تله ادراکی فلسفی خود را قرار می‌دهد که می‌تواند با کنکاش گذشته آن‌را جبران کند در حالی که این تنها یک فریب از سوی مغز ماست. ولی انسان با فریب زنده است و به همین دلیل است که همه ما علاقه به تجربه عنوان God Of War داشتیم یا حتی بازی Order هم تا حدودی نظرات را به خود جلب کرد. در حالی که شخصا تمایلی به تجربه عنوان Halo نداشتم ولی عمیقا به سری Gears Of War احترام می‌گذارم چرا که آنجا هم با اسطوره طرف هستیم و این نشان می‌دهد که مغز ما برای آنکه بتواند خود را با اعمال بیرونیش مقایسه کند و همینطور بتواند اعمال خود را توجیه کند نیاز دارد تا خود را در قامت یک اسطوره تجسم کند.
از سویی دلیل تعصب نیز تا حدود زیادی مشخص است. اصولا تعصب از جایی می‌آید که ما در آن نقطه احساس ضعف درونی داریم ولی سعی می‌کنیم از آن موضوع محافظت کنیم. چرا که حس می‌کنیم اگر نتوانیم از آن موضوع حمایت کنید در واقع از خودمان حفاظت نکردیم و این نیز یک تله ادراکی است. به طرفداران استقلال و پرسپولیس یا رئال و بارسا در ایران نگاهی کنید متوجه می‌شوید که چرا ما انقدر از آنها طرفداری می‌کنیم. آیا مسی یا رونالدو با حمایت من نوعی موفق تر می‌شوند یا خیر؟ یا مثلا انتقادات اخیر از آقای دراکمن برای بازی TLOU2 تاثیری در روند فکری این نابغه دارد؟ واقعیت اینجاست که اتفاق اصلی در پشت تمام این هیاهوی رسانه‌ای رخ می‌دهد. به عنوان مثال دوستانی که با حوزه هوش مصنوعی آشنا هستند معنای دقیق سوالات وسط بازی Detroit را کاملا درک می‌کنند. برای درک نقش افراد دنیا در هوس مصنوعی روند رشد Google Translate را از نظر بگذرانید.
اگر امروز من از کمپانی سونی یا مایکروسافت دفاع می‌کنم نقش اصلی‌ام را فراموش کردم. من صرفا یک بازی‌باز هستم که خودم انتخاب می‌کنم کدام خوراک را به مغز خودم بدهم حال این خوراک یک داستان اسطوره‌ای بی نقص مثل God Of War باشد یا تجربه ناب قدم زدن در آینده با مارکوس در Gears Of War. تعصب ما روی یک بازی یا کنسول در همه جای دنیا است نه فقط در ایران ولی ما در ایران حتی حداقل امکانات یک کنسول را هم نداریم شرایط بد اقتصادی و زیرساخت‌های فرهنگی محرومیت ناخواسته را برای من بازی‌باز به همراه دارد. من باید برای لذت بردن از نهایت گرافیک یک بازی با هزینه تلویزیون مناسب حداقل 30 میلیون تومان باید هزینه کنم که این به شدت برای عامه جامعه بازی‌باز دست نیافتنی است پس ما در واقع همان بازی کننده ایم نه بیشتر نه کمتر. گرچند که حتی در ایالات متحده نیز سونی فروشی خوب را دارد و این آمار در شرق آسیا برای مایکروسافت ضعیف است و نشان می‌دهد سونی بهتر در خانه حریف گل می‌زند. البته ساده بودن فضای کاربری شرکت سونی و جذابیت‌های بصری فضای کاربری مایکروسافت نیز در فروش این کنسول‌ها در کشورها و فرهنگ‌های مختلف بی تاثیر نیست و در خود کشور آمریکا نیز این موضوع در ایالات مختلف دیده می‌شود.
در نهایت سخن کوتاه کنم چرا که این رشته سر دراز دارد. بدانیم لطفا بدانیم چرا از یک موضوع دفاع می‌کنیم و سعی کنیم هر خوراکی را به مغز خود ندهیم. ما بدون آنکه بدانیم سرباز برندی شدیم که حتی برای ما بازی یا محتوا تولید نمی‌کند. چند بار از مخاطبان پرسیده شده است که به کدام حوزه علاقه دارید تا برایتان فیلم بسازیم و بازی تهیه کنیم؟ تقریبا هیچ بار. ما در بازی مثل Witcher (حیفم آمد نامی از این شاهکار نبرم) در می‌یابیم که باید مرحله به مرحله رشد کنیم و هزینه تصمیمات خودمان را با تغییر آینده‌مان بپردازیم، با سری Gears Of War در آینده ممکن قدم می‌زنیم و می‌بینیم این بشر در نهایت چقدر می‌تواند دچار چالش باشد، در God Of War با فساد و قدرت و گسیخته‌گی یک قهرمان خسته روبه‌رو می‌شویم که در پی آرامش است و هزاران مثال دیگر که دنیای بازی به عینی ترین شکل ممکن این موارد را به مغز ما نشان می‌دهد. در نهایت سناریوی مغز ما تمام این موارد را بدون آنکه بدانیم برای ما خلق کرده است. من بدون اینکه بدانم صبح به سایت می‌آیم و وارد یک مطلب می‌شوم و اقدام به دفاع از یک بازی می‌کنم در حالی که هدف مغز ما برای فرار از واقعیت این است که وقت را از بین ببرد. امیدوارم روزی بدون آنکه بدانیم چرا خودمان به صورت خودکار کتاب بخوانیم،علم بیاموزیم و تمامی این‌ها از طریق دنیای بازی هم برایمان ممکن باشد. امروز اگر اساطیر یونان را بشناسید به لطف کریتوس در آن دنیا غرق می‌شویم و برای شناخت بیماری‌های ویروسی و قارچی جوئل و دوستان سری رزیدنت اویل به کمک ما می‌آیند.شاید هم برای شناسایی نوع ویروسی که در رفتار ما است مخصوصا اخیرا سر اخباری که در مورد بازی TLOU2 درز کرده است واقعا باید فکری جدی به حال رفتارمان بکنیم شاید باید با شاتگان بسیاری از درونیات خودمان را بکشیم و منتظر ساخته شدن واکسن برای درمان رفتار افسارگسیخته‌مان نباشیم.
امروز در آستانه نسل جدید کنسول‌ها و بازیهای بیشمار این نسل هستیم. فراموش نکنید که این دنیا صنعت بازی نام دارد و تمامی شرکت‌‌ها چشم به پولهای درون جیبتان دوخته‌اند. تمامی این قمار بر سر پول ماست که در نهایت این بازی به نفع این شرکت‌هاست نه مخاطبان آن. به رفتار خود به خوبی دقت کنید و خودتان مراقب خودتان باشید.بی صبرانه منتظر نظراتتان هستیم. شما چرا پیاده نظام یک برند هستید؟ چرا بازی می‌کنید؟ تا امروز به این موضوع فکر کردید که چرا بی‌صبرانه منتظر عرضه یک بازی هستید و نسبت به بازی دیگر بی‌تفاوتید؟ یا حتی سوالی چالشی‌تر، برای چه سعی می‌کنید یک عنوان را اسپویل کنید یا از ارزش آن برای دیگران بکاهید و چرا از عنوانی دیگر تمام قد دفاع می‌کنید؟ به پاسخ سوالات مطروحه به شدت فکر کنید… ما منتظر هستیم