نقد و بررسی بازی Call of Duty: Warzone
"به قلم ابوالفضل مولایی"
این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.
در سال ۲۰۰۳ و انتشار فیلم ژاپنی Battle Royale، هیچکس به این فکر نمی‌کرد که درآینده قرار است اساس یکی از محبوب‌ترین سبک بازیهای ویدیویی شود؛ سبکی با مخاطبانی نه تنها میلیونی، بلکه میلیاردی که همه چیز از بازی های موبایل تا بزرگترین بازیهای AAA را در بر می‌گیرند.
اصولاً بازیهای بتل رویال یعنی دوره‌ای پایدار؛ دوره‌ای که تنها یکبار تکرار میشود. اغلب چنین دوره‌ای در بازیهای چندنفره پایدار نیست، به طوری که یک دوره می‌تواند ۱۰ها بار تکرار شود. این باعث میشود بیشتر از خلاقیت، مهارت‌های شما با تکرار کردن یک حرکت درگیر شود. اما بازیهای بتل رویال اینگونه نیستند. هر حرکت خلاقانه، ریسک خطرناکی است که بازیکن می‌پذیرد و در صورت عدم موفقیت از ابتدا شروع کند. طبیعتاً وقتی ریسک کاری بزرگتر باشد، خوشحالی انجام دادنش هم بیشتر است. البته بعدها با حالت Hot Pursuit بازی BO4 و Apex Legends این دوره کمی شکسته‌تر شد و به بازیکن اجازه داد فرصت تکرار داشته باشد.
شروع بازیهای بتل رویال به سبک امروزیشان، اساساً با عنوان نه چندان جالب H1Z1 بود. این سبک بعدها با انتشار PUBG تبدیل به یک اپیدمی در صنعت گیم شد. چندماه بعد از PUBG، Fortnite این سبک را چندین پله بالاتر برد و معروف‌تر کرد. نهایتاً این سبک غیرقابل توقف شد. از Red Redemption 2 تا Forza Horizon و بالاخره در سال 2018 Call of duty با مود Blackout که به موفقیت نسبی نیز دست یافت، پیروان این سبک افزایش یافتند.
اما کمپانی اکتیویژن خواستار توجه بیشتری بود. از موفقیت غیرقابل وصف فورتنایت و Apex legends خوشنود نبود و احساس می‌کرد از قافله عقب است. و چه چیزی بهتر از استفاده از پتانسیل معروف ترین سری بازی اول شخص این شرکت یعنی Call Of Duty. اینطور شد که به Warzone رسیدیم؛ عنوانی که سعی دارد با تلفیق المان های بازیهای جندنفره با بتل رویال تجربه نوینی خلق کند. به نظر می‌رسد تلاش این شرکت بی‌ثمر نبوده و شاهد ترکیب موفقیت‌آمیزی از المان‌های عناوینی نظیر Escape from Tarkov، فورتنایت و آلکاتراز Blackout هستیم.
آگوست سال پیش یوتیوبر معروف TheGamingRevoulation، همه چیز را درباره این حالت لیک کرد. این لیک باعث شد تمام نقشه های اکتیویژن نقش بر آب شوند و حتی آنها را مجبور کرد برای سورپرایز کردن مخاطبانشان، این خبر را تکذیب کنند. اما خوب نقشه‌شان کار نکرد و حتی بخش Classified و خمار نگه داشتن همه به مدت ۴ هفته کارساز نبود. بالاخره در روز سه شنبه ۱۰ مارچ بازی منتشر شد. بازی رایگانی که با تگ FreeCallofduty جای جای اینترنت را پر کرد و با تبلیغات جالب توانست رکورد دانلود یکروزه ها هم بشکند. دارندگان بازی Modern Warfare، ۲۰ گیگ و کسانی که نداشتند، 100 گیگ دانلود کردند.
Warzone دارای یک حالت معمولی Battle royale و حالتی به اسم Plunder می‌باشد. به محض ورود به بازی وارد بخش Training می‌شوید تا یک سری عناصر اساسی بازی مثل Cash به شما توضیح داده شود و کمی هم تیراندازی کنید. بعد از این می‌توانید مستقیم وارد بازی شوید یا مهارت‌های خود را در مقابل Botها بسنجید.
نقشه بازی حدود ۲ الی ۳ برابر بزرگ تر از نقشه Blackout هست. با توجه به اینکه این نقشه پر از مناطق شهری است، انتظار داشتم با یک بازی آرام و ملایم و دور از هیاهو روبرو شوم. اما بر خلاف این انتظار، بازی آنچنان شلوغ و درگیرکننده است که در هر نقطه از نقشه که فرود بیایید درگیر خواهید شد. تیم‌های دشمن شما را محاسره می‌کنند و مجبورید با کلت در دستتان هم که شده، از خودتان دفاع کنید. علاوه براین، Time to Kill بازی آنقدر کم است که کم پیش می‌آید اعضای یک تیم از هم دیگر با فاصله حرکت کنند و از یک متری هم دور شوند. حتی اگر کل تیم کشته شوند باز هم با استفاده از مکانیک گولاگ که در ادامه توضیح خواهم داد، تک تک اعضای تیم می‌توانند شانسشان را امتحان کنند و به بازی برگردند. بعد از بازگشت، حتی یک نفر از اعضای تیم، می‌تواند با Loot کردن چند خانه و بدست آوردن اندک مقداری پول، یارانش را نیز بازگرداند. در نتیجه اگر از سرعت بازی می‌ترسید باید بگویم به طرز عجیبی سریع‌ترین تجربه بتل رویالتان خواهد بود.
گاز که همان Storm معروف بازیهای بتل رویال است، هر لحظه در کمین است. این گاز آنچنان کشنده و هولناک است که هر کس وارد آن شود به 10 ثانیه نکشیده ریه‌هایش از کار می‌افتد و جزغاله میشود. این اتفاق باعث میشود بازیکنان هوشمندانه‌تر حرکت کنند و لحظه‌ای در آرامش نباشند. از این رو، کسانی که به دنبال موفقیت‌اند لحظه‌ای نباید توقف کنند و باید همیشه در حرکت باشند. با آنکه محوطه‌ی بازی از همان اول مشخص است اما به شما قول میدهم به خاطر زمان راه افتادن گاز و سرعت سفر کردن با استفاده از وسایل نقلیه، فاجعهFirestorm بتلفیلد تکرار نمی‌شود و اگر بیرون آن هم فرود آیید، به مشکل بر نمی‌خورید.
پرش ابتدایی بازی هیچ شباهتی به پرش‌های Blackout ندارد و مقداری طول می‌کشد تا به آن عادت کنید. بنابراین بهتر است مثل Blackout با آن رفتار نکنید و سعی کنید آن را فرا گیرید. البته این المان هوشندانه هم پیاده شده اس؛ طوری که بازیکن را محبور می‌کند برای آسودگی خودش هم شده، جای جای نقشه را تست کند و هر دور فقط در یک جای ثابت فرود نیاید.
سلامتی شما در بازی ۱۰۰ واحد است ولی با استفاده از Armor Plateها که آیتم ارتقا دهنده سطح سلامتی در بازی هستند، می‌تواند تا ۲۵۰ افزایش یابند. لازم بذکر است در موقع فرود سلامتی شما ۲۰۰ واحد است و دو عدد Armor Plate بر روی بدنتان نصب شده. اگر بازیهای بتل رویال معروف قبلی را به یاد بیاورید، اغلب دو سطح سلامتی موجود بود: Shield و HP. این نه تنها باعث می‌شد که درگیری‌ها طولانی‌تر شوند، بلکه بعد از هر بار تیر خوردن مجبور بودید دو سطح سلامتی خود را پر کنید که بشدت آزار دهنده بود. خوشبختانه در وارزون اینگونه نیست. HP به صورت خودکار پر میشود و شما کافیست با استفاده از Armor Plateهایی که مانند دیگر عناوین سطح بندی شده نیستند، سلامتی خود را ارتقا دهید. گرچه در زمان نگارش این مقاله فقط می‌توانید ۵ عدد Armor plate حمل کنید که از نظر من ناخوشایند است و باید سریعاً افزایش یابد. مورد دیگر این است که اگر هنگام استفاده از یک Armor Plate حتی یه گلوله هم بخورید، تنها نیمی از slot زره شما پر شود.
لوتینگ بازی نیاز به کار دارد. شما در هر زمان فقط می‌توانید یک نارنجک و یک Tactical حمل کنید. خبری از کوله‌پشتی نیست و نمی‌توانید توان حمل ابزار را افزایش دهید. به نظر من این مسئله برای عنوانی به این سبک کمی خلاقیت بازیکن را محدود می‌کند و می‌تواند در دراز مدت به محبوبیت بازی آسیب بزند. علاوه براین، نارنجک‌ها قدرت تخریب بالایی نداشته و با توجه به طراحی شهری نقشه، استفاده‌ی زیادی ندارند. اما برسیم به Field Upgradeها که با اندک مشکلاتی زجرکش می‌شوند. نکته مشترکشان این است که در آن فقط می‌توانید یکی از آنها را حمل کنید. برای مثال، جعبه قوی کننده خشاب چون قابلیت انتقال از یک اسلحه به اسلحه دیگری را ندارد و فقط یک نفر را تغذیه می‌کند، کسی علاقه‌ای به استفاده از آنها نشان نمی‌دهد. افکت‌های صوتی بازی هم بشدت ضعیف کار شده است؛ بطوری که علناً صدای پایی وجود ندارد و برای همین Dead Silence بی‌استفاده میشود. همه‌ی این المان‌ها باعث میشود که درگیری در بازی به فقط به تیراندازی ختم شده و خلاقیت کمتر شوند. اسلحه‌های قابل لوت بر روی زمین هم چون ممکن است Attachmentهای دلخواه شما را نداشته باشند ممکن است اذیتتان کند. تنها راه حل این مشکل Loadout می‌باشد که Perkهای بازی را نیز شامل می‌شوند.
Loadout که عجیب‌ترین و غیر بتل رویالی‌ترین عنصر بازیست. عنصری که اگر در آینده بالانس شود، توانایی جذابیت عجیب غریبی می‌تواند داشته باشد. Loadoutها جعبه هایی هستند که از هوا (بدون هواپیما) و مستقیم از آسمان فرود می‌آیند. گرچه می‌توانید خودتان هم با پرداخت ۶۰۰۰ واحد پول داخل بازی آن را خرید کنید. بعد از دسترسی به Loadout، شما و هم تیمی‌هایتان یک Loadout بخصوص که (با بخش مولتی‌پلیر مشترک است) انتخاب کنید. یعنی نه تنها اسلحه با Attachmentهای موردعلاقتان را بگیرید، بلکه نارنجک و Tactical یا حتی Perkهایی که اختصاصی این جعبه ها هستند را نیز دریافت کنید. راستش را بخواهید حس دوگانه‌ای به این جعبه‌ها دارم اما این حس را به شما منتقل نمی‌کنم و قضاوت را به خود شما محول می‌کنم.
Gulag یکی از جالب ترین ایده‌های بازی است. بعد از اولین بار کشته شدن به قول خود بازی، شما یک شانس دوم دریافت می‌کنید. توسط چند نفر به سمت زیرزمین زندان کشیده می‌شوید و آنجا با یک بازیکن دیگر 1v1 انجام داده و در صورت کشتن فرد مقابل یا فتح پرچم وسط نقشه، به بازی برمی‌گردید. البته بعد از کشته شدن ممکن است وارد لیست انتظار شوید و آنجا 1v1 بقیه را تماشا کنید، به سمت انها سنگ پرتاب کنید و یا یا اگر دوستتان در آنجا هست، به او تقلب برسانید که رقیبش کجاست. هر بار به محض به ورود باید یک کات سین را تماشا کنید که در واقع صفحه بارگذاری بخش گولاگ می‌باشد کههر چند کوتاه است، اما بعد مدتی کمی آزار دهنده میشود. البته اگر سیستم قدرتمندی داشته باشید می‌توانید آنرا رد کنید. نقشه 1v1 هم هر بار تغییرات جزیی می‌یابد که جالب است. هر چند شباهتی به مود Gun fight و مپ Gulag Showers بخش مولتی پلیر بازی دارد و اما بعد از تجربه خودتان متوجه تفاوتهایشان می‌شوید. برای مثال در گولاگ وارزون سیستم Regenerate سطح سلامتی وجود دارد اما در Gun Fight اینگونه نیست.
Buy Stationها همه کاره بازی‌اند؛ بطوری که بازگرداندن هم تیمی حتی اگر در گولاگ باخته باشند، خرید ماسک گاز برای ماندن در Gas و در نهایت KillStreakها از طریق آنها صورت می‌گیرد. هر چند به نظر من تمامی ابزارهای قابل خرید بشدت ارزان هستند؛ به حدی که با لوت کردن چند خانه، می‌توانید یار خودتان را بازگردانید یا گران‌ترین گزینه یعنی Loadout، را بخرید. علاوه براین، شما می‌توانید پول خودتان را با دوستانتان به اشتراک بگذارید که این نکته از ارزش لوت کردن می‌کاهد. یک سری مأموریت‌ها هم وجود دارند که می‌توانید با یافتن Kitهای مخصوص آنها را قبول کنید انجام دهید. چند مثال این مأموریت‌ها عبارت است از کشتن فرد بخصوصی که در نزدیکی شماست، تسخیر یک منطقه بخصوص که علامت زده میشود و یا پیدا کردن سه جعبه به خصوص که باز هم در نقشه علامت زده میشود.
KillStreakها به UAV ، Cluster Strike و Precision Airstrike خلاصه میشود. اما در Circle آخر و با توجه به اینکه ازدیاد تیم ها بدلیل توانایی بازگشت به بازی چندباره(بوسیله Gulag و Buy Staionها)، زیاد است. این آیتم‌ها می‌توانند OverPowered شوند و روی مختان راه بروند. لازم به ذکر است که UAV کل نقشه را نشان نمی‌دهد و به چند صترمتری ختم میشود که نکته خوبی است. هر چند اگر کسی بدون خفه کن گلوله‌ای شلیک کند، نقشه شما جای شخص را نشان می‌دهد و نیازی به UAV نیست.
تیراندازی بازی تقریباً با بخش مولتی‌پلیر مشترک است و همان عناصر لذتبخشش را حفظ کرده و تکراری نمی‌شود. هر چند افکت‌های صوتی بازی به شدت کار را خراب کرده و صداگذاری‌اش نیاز به کار دارد؛ بطوری که از ۱۰۰ متری اگر کسی تیری شلیک کند ممکن است احساس کنید در نزدیکی‌تان هست. در عین حال، حتی با بهترین هدست‌ها هم ممکن است صدای پای دشمنان نزدیک را نشنوید. گرافیک بازی هم چشم‌نواز است و افت فریم هم من چیز به خصوصی مشاهده نکردم.
حالت Plunder هم چیز خاصی نیست و موارد مشابهش را پیش‌تر در بازی‌هایی مثل The Division 2 و Fortnite دیده بودیم. این حالت به این صورت است که هر تیمی موفق به استخراخ پول بیشتر شود برنده بازی است. پول را می‌توان از ۳ طریق لوت کردن، قبول کردن مأموریت‌های داخل بازی و یا کشتن بقیه آدم‌ها (که در نقشه هر کسی پول بیشتری داشته باشد مارک میشود و نیازی به پیدا کردن آنها ندارید) جمع آوری کرد. فعلا اکتیویژن چیزی را تایید نکرده است اما با توجه به استقبال نچندان جالب و تکراری بودن این مود احتمال میدهم فقط یک حالت زمانی خواهد بود.
بازبینی تصویری:
کات سین انتهای بازی که بعد از برنده شدن دریافت می‌کنید. شما و هم‌تیمیانتان به وسیله هلی‌کوپتر استخراج می‌شوید و تمام کسانی که در طول بازی مرده‌اند نامشان نوشته میشود.
در گولاگ می‌توانید به سمت بقیه سنگ پرتاب کنید. هم روی اعصابشان راه بروید و هم کمی تمرین تیراندازی کنید.
می‌توانید مادامی که کشته شده‌اید از دوستانتان بخواهید شما را با نزدیک‌ترین Buy Stationبه بازی بازگرداند.
Leaderboard بازی
Loadoutها که با بخش مولتی‌پلیر مشترک هستند.
1 Precision Airstrike 3 Kills. OP!!!
نکات مثبت:
تجربه‌ای جذاب از حالت بتل رویال
گرافیک عالی
تیراندازی سرگرم کننده
گولاگ!
سیستم لوت سریع است
طراحی جذاب نقشه
گیم‌پلی تکنیکی
خلاقیت در عناصر مختلف
نکات منفی:
افکت‌های صوتی خوب کار نشده‌اند
Attachmentها برای اسلحه های قابل لوت ناکارآمدند
Loadoutها نیاز به کار دارند
ادوات جنگی در درگیری‌ها کارایی زیادی ندارند
سخن آخر: در نهایت باید بگویم Warzone با توجه به پتانسیل‌هایش و قول سازندگان مبنی بر ساپورت طولانی مدت و فورتنایت‌گونه بشدت امیدوارم که با یک بازی عالی و درگیرکننده طولانی مدت طرف باشیم. هر چند در حال حاضر هم با یک بازی بسیار خوب و زیبا طرف هستیم که با الهام از بازیهای هم‌سبک و استفاده از پتانسیل های خود بازی اوریجینال Modern Warfare سبک بتل رویال را به جایگاه های جدیدی رسانده است.
Verdict
Warzone is a fast paced Battle Royale game that offers many good things and a few bad ones. Overall the experience I had while playing the game was terrific and unique in its own way. I am sure with Developers’ Long-term plans to support the game, we will be able to be entertained by this game for a long time
Final Score: 8.5 out of 10