نقد و بررسی بازی Ion Fury
"به قلم پرهام آقاخانی"
در چند سال اخیر، جو استفاده از گرافیک‌های Retro برای ساخت بازی به شدت زیاد شده است و هر سال می‌توانیم شاهد بازی‌هایی باشیم که علیرغم ساخته شدن با موتورهای گرافیکی پیشرفته، با گرته برداری از گرافیک یا مکانیک‌های عناوین قدیمی توسعه یافته‌اند. اما سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که آیا می‌توان به جای استفاده از تکنولوژی‌های مدرن و تلاش برای شبیه سازی عناوین قدیمی، از همان تکنولوژی‌های قدیمی استفاده کرد یا نه؟ جدیدترین ساخته‌ی خالقان Duke Nukem 3D در کمپانی 3D Realms دقیقا همین موضوع را اثبات می‌کند؛ عنوانی که علیرغم برخی محدودیت‌هایش، یکی از بهترین عناوین سبک شوتر محسوب می‌شود.
داستان این بازی مدت‌ها پیش از وقایع بازی Bombshell اتفاق می‌افتد. Shelly "Bombshell" Harrison در این بازه‌ی زمانی، یکی از فرماندهان به شدت سرسخت GDF به شمار می‌رود که توانسته تا بیش از هر کس دیگری که این سمت را داشته، زنده بماند و در حین انجام خدمت کشته نشود. در یکی از روزها که Shelly مشغول استراحت کردن پس از یک شیفت خیلی سخت است، ناگهان ارتش سایبورگ‌های دکتر Heskel به شهر حمله می‌کنند و موج یکی از انفجارها، نوشیدنی به شدت گران قیمت و صد البته بی کیفیت Shelly را با زمین یکی می‌کند. اینجاست که او دیگر کنترل خشمش را از دست می‌دهد و تصمیم می‌گیرد یک تنه به این وضعیت خاتمه بدهد.
درست همانند سایر شوترهای دهه‌ی 90 میلادی، Ion Fury نیز از هیچ داستان خاصی بهره نمی‌برد و در عوض، تمرکزش را کاملا بر روی گیم پلی گذاشته است. اما درست برخلاف آنچه که انتظار می‌رفت، این بازی گیم پلی خودش را به ویژگی‌های آن عناوین محدود نکرده و از بهبودهایی برای افزایش کیفیتش بهره می‌برد. به عنوان اولین مورد، اکنون شلیک‌های بازیکن از دقت بالاتری برخوردار هستند و خیلی راحت می‌توانید به هدشات کردن دشمنان بپردازید. در کنار این دقت بالا در شلیک کردن نیز، اکنون دشمنان از انیمیشن‌های بسیار بهتری در هنگام هدف قرار گرفتن بهره می‌برند و حتی می‌توانید شاهد قطع شدن سر آن‌ها به هنگام هدشات‌ها و یا منفجر کردنشان باشید. از سویی دیگر، دشمنان نیز برای هدفگیری شما تماما به Hitscan متکی نیستند و همین باعث شده است که با حرکت مداوم در محیط، بتوانید از تیررس دشمنان خارج شوید. تمام این موارد باعث شده‌اند تا Ion Fury تکامل یافته‌ترین عنوانی باشد که تاکنون توسط موتور Build ساخته شده است.
لازمه‌ی هر عنوان شوتر اول شخص، یک زرادخانه‌ی بزرگ و متنوع است تا بازیکن بتواند هر طور که دلش می‌خواهد به ایجاد هرج و مرج بپردازد. Ion Fury نیز کاملا به این قاعده پایبند است و 9 اسلحه‌ی مختلف را در دسترستان قرار می‌دهد که اکثریت آن‌ها از یک ویژگی شلیک ثانویه نیز بهره می‌برند. مثلا می‌توانید توسط Loverboy (هفت تیر مخصوص Shelly) به تگ کردن دشمنان و شلیک اتوماتیک به آن‌ها بپردازید، Crossbow را شارژ کنید تا شلیک‌های بیشتری انجام داده و محیط گسترده‌تری را پوشش دهید یا هر لحظه که می‌خواهید، گلوله‌های شات گان خود را با مهمات انفجاری عوض کنید. علاوه بر این، استفاده از یک سری اسلحه‌ها هم نتایج ثانویه‌ای را به دنبال خواهد داشت و به عنوان مثال می‌توان با کشتن دشمنان توسط مواد منفجره و تیربارها، قطعات اضافه‌ی زره دریافت کرد. اما بهترین اسلحه‌ای که در این بازی در اختیارتان قرار می‌گیرد، Bowling Bombها هستند.
تمام شخصیت‌های اصلی در بازی‌های موتور Build، از یک اسلحه‌ی شناخته شده بهره می‌بردند: دوک از لگد قدرتمندش استفاده می‌کرد، Lo Wang یک کاتانای بُرنده داشت و اسلحه‌ی محبوب Caleb هم یک دسته دینامیت بود. Shelly هم در این بازی به اسلحه‌ی خاص خودش یعنی Bowling Bombها دسترسی دارد که شاید یکی از بهترین تجهیزات معرفی شده در بازی‌ها در چند سال اخیر باشند. در حالت عادی، این بمب‌ها ویژگی خاصی ندارند و تنها می‌توانید آن‌ها را همانند توپ بولینگ به سمت دشمنان بفرستید و سپس با شلیک کردن منفجرشان کنید یا این که از آن‌ها به عنوان یک نارنجک معمولی بهره ببرید. ولی با نگه داشتن دکمه‌ی پرتاب و شارژ کردنشان، می‌توانید کارایی آن‌ها را تغییر داده و باعث شوید که آن‌ها به مانند یک موشک حرارت یاب، به صورت اتوماتیک به سمت دشمنان حرکت کرده و منفجر شوند! همین باعث شده تا این بمب‌ها، یکی از بهترین اسلحه‌ها برای غافلگیر کردن دشمنان و چک کردن محیط‌های پیش رو باشند. هرچند که به خاطر کمبود تقریبی این بمب‌ها در طول مراحل و نیاز به پیدا کردنشان در مناطق مخفی، چندان فرصت جولان دادن با آن‌ها را پیدا نمی‌کنید.
اگر یادتان باشد، طراحی مراحل در شوترهای اول شخص قدیمی و مخصوصا Duke Nukem 3D به گونه‌ای بود که اجزای مخفی به استادی هر چه تمام‌تر در طول مراحل مخفی شده بودند و برای یافتن آن‌ها باید به سختی تلاش می‌کردید. Ion Fury نیز دقیقا همین رویه را ادامه می‌دهد و از این لحاظ واقعا خارق العاده ظاهر شده است. طراحی مراحل بازی در یک کلام، حرف ندارد و نه تنها تمام قسمت‌های مراحل در نهایت به صورتی Hub وار به هم متصل می‌شوند، بلکه مناطق مخفی هم با زیرکی هر چه تمام‌تر در دل آن‌ها پنهان شده‌اند. در نتیجه زیاد پیش می‌آید که برای یافتن آن‌ها، مجبور به استفاده‌ی درست از آیتم‌های محیطی و یا تجهیزاتتان شوید و نه این که مثل اکثر عناوین شوتر فعلی، درست جلوی چشمانتان قرار گرفته باشند.
هر زمان هم که از طی کردن مراحل بازی به صورت معمولی خسته شوید، می‌توانید سری به دو مود جانبی این عنوان در منوی ماموریت‌های اضافه بزنید. مثلا می‌توانید به انجام دموی Preview Campaign این عنوان بپردازید، وارد یک بخش ترکیبی از مودهای Time Trial و Survival شوید و یا این که مود اختصاصی Bowling Bombها را تجربه کرده و با در دست داشتن مهمات نامحدود، سعی کنید که ببینید تا کجا می‌توانید پیشروی کنید. حتی اگر بخواهید، می‌توانید برای اولین بار در چند سال اخیر به فعال سازی Cheat Codeها بپردازید و هر طور که دوست دارید، قوانین بازی را زیر پا بگذارید.
این بازی با نسخه‌ای ویرایش شده از موتور گرافیکی بیست ساله‌ی Build ساخته شده است؛ دقیقا همان موتور گرافیکی‌ای که در ساخت بازی‌هایی همچون Duke Nukem 3D و Shadow Warrior و Blood هم به کار رفته بود. ولی با بهبودهایی که بر روی آن صورت گرفته، این بازی چند مرحله بهتر از عناوین مشابهش ظاهر شده است و مثل عنوان Duke Nukem 3D Anniversary World Tour هیچ گونه مشکلی در زمینه‌های هدف گیری و لگ در انجام فرمان‌ها (Input Lag) در آن مشاهده نمی‌شود. علاوه بر این، مراحل این بازی به خاطر وسیع‌تر بودن و پرجزئیات‌تر بودن مراحل، بسیار بهتر و زیباتر از موارد مشابه ساخته شده توسط این موتور گرافیکی هستند.
اما خب، قدیمی بودن این موتور باعث بروز مشکلاتی در زمینه‌ی فنی نیز شده است. Ion Fury تمام توانایی‌های موتور Build را با محیط‌های بزرگ و پرجزئیات و قرار دادن تعداد بسیاری از دشمنان در مراحل، به چالش کشیده است. در نتیجه و به خاطر برنامه نویسی خاص این موتور که فقط از یکی از هسته‌های پردازنده استفاده می‌کند، امکان دارد که بسته به نوع CPU خود با یک سری افت فریم و Stutter مواجه شوید که در حالت عادی، قابل حل نیستند و مجبورید با آن‌ها کنار بیایید.
بازبینی تصویری:
بر طبق سنت بازی‌هایی همچون Rise of the Triad، هر بار تلاش برای خروج از بازی مساوی است با دیدن چنین پیام‌هایی.
Oh, Hi Mark
شاید باورتان نشود، ولی صداگذاری شخصیت منفی این عنوان توسط آقای John St. John (صداگذار همیشگی دوک) انجام شده است.
بازگشت مقتدرانه‌ی Cheat Codeها پس از چندین سال…
بخش چند نفره در آینده به بازی اضافه خواهد شد؛ ولی صفحات مربوط به آن در EDuke32 کاملا قابل مشاهده هستند.
نکات مثبت:
گیم پلی فوق العاده جذاب
طراحی مراحل عالی
ایستر اگ‌ها و ارجاعات هوشمندانه
نکات منفی:
برخی مشکلات فنی
سازگار نبودن فایل‌های ذخیره‌ی نسخه‌های مختلف
مسیر یابی Bowling Bombها در بعضی مواقع دچار مشکل می‌شود
سخن آخر: Ion Fury یک ادای احترام نوستالژیک به بازی‌های شوتر اول شخص دهه‌ی 90 میلادی همچون Blood و Shadow Warrior و مخصوصا Duke Nukem 3D است که علیرغم اجرا شدن بر روی یک تکنولوژی بیست ساله، تجربه‌ی عالی و به شدت سرگرم کننده‌ای را ارائه می‌دهد که حتی می‌تواند با اکثریت عناوین اخیری که در این سبک عرضه شده‌اند نیز رقابت کند. طرفداران سبک اول شخص نباید تجربه‌ی این بازی را از دست بدهند.
Verdict
Ion Fury is a nostalgic tribute to the classic '90s first person shooter games such as Blood, Shadow Warrior and especially, Duke Nukem 3D and despite running on a 20 year old technology, delivers a superb and extremely fun experience that even rivals most of the recent games released in this genre. FPS fans might not want to miss this game.
Final Score: 9 out of 10